Botsing op de piste

Gisteren weer teruggekomen van een weekje wintersport in het skigebied Hochzillertal bij Kaltenbach. Toen we vorige week aankwamen zou je niet gezegd hebben dat er ergens sneeuw zou zijn.

Maar na met de gondellift naar boven te zijn gegaan blijkt er toch voldoende sneeuw te zijn boven de 1500m. Alles zorgvuldig geprepareerd door de pisteboelie's die er mooie pisten van hebben gemaakt.
De meiden zijn 's zaterdags na de nachtelijke reis al direct 's middags gaan skien nadat de huurski's en skipassen geregeld waren. Zelf had ik daar geen behoefte meer aan na een gemiste nachtrust, eerst even wat bijkomen.

 Wat komen de bergen toch anders over wanneer er zoveel meer sneeuw dan in de zomer ligt. Zo steriel, zo ongenaakbaar. En dan al die duizendenmensen die dan met de liften tot op 2500m hoogte komen en de rust verstoren en velen ook totaal geen aandacht voor het prachtige landschap hebben, ik denk zelfs de meesten niet. Ik heb de gewoonte om voor het afdalen eerst even van de omgeving te genieten. Zeker deze week kon dat goed omdat we elke dag een strak blauwe lucht hadden met een lekker warm zonnetje. Perfect!
Na zo een paar dagen lekker geskied te hebben wordt het na de tweede kerstdag ineens veel drukker op de piste. Het schijnt dat er vooral veel Duitsers gearriveerd zijn die met de kerstdagen altijd thuisblijven. Wij gaan 's morgens altijd zo vroeg mogelijk de piste op en tot ca. 10:00 uur is het nog rustig, daarna wordt het net een mierenhoop. En dan treft mij ook het noodlot op woensdagmiddag.

Een grote zware skier komt van boven op nevenstaande piste met een veel te grote snelheid die past bij de gegeven drukte en hij kan mij niet meer ontwijken. Ik krijg een enorme knal tegen mijn borstkas en wordt tegen de vlakte gesmeten. Ik krijg gedurende 10 seconden geen adem maar kan dan gelukkig weer lucht inzuigen. Wanneer mijn ademhaling weer regelmatiger wordt voel ik op diverse plaatsen pijn: de rechterknie, m'n borstkas (rechts), m'n rechterschouder, m'n linker ringvinger en een stijve nek. De ski's en stokken van mijzelf en van mijn belager liggen her en der verspreid, het moet wel een aardige klap zijn geweest. Behulpzame omstanders informeren en brengen ski's en stokken terug.
Ik probeer me te herpakken en probeer op te staan. De rechterknie kan nog wel bewegen maar is pijnlijk. De belager heeft blijkbaar minder problemen en staat al snel weer op de ski's (nadat hij mij gevraagd heeft of het nog gaat, geen excuses). Uiteindelijk ski ik rustig het laatste stukje naar beneden maar voel al direct wel dat het de rest van de week geen voluit skien meer wordt of mss wel helemaal niet.
Na met moeite thuisgekomen te zijn blijkt mijn rechterknie aan beide zijkanten een dikke bult te hebben. Verder heb ik op meerdere plaatsen blauwe plekken. De nachtrust wordt vooral verstoord door een pijnlijke rib, misschien wel gekneusd? Donderdags heb ik alleen nog wat met Jiska (7 jaar) geskied, vooraf aan de lessen. Verder alleen maar in de zon gezeten en genoten van het mooie weer. Vrijdags wat meer met de 3 grote meiden opgetrokken (skien op halve kracht) die geen les meer hadden.
Autorijden was gelukkig geen probleem, althans fysiek gesproken. Files waren er gisteren genoeg in Zuid-Duitsland. Nu maar eens kijken wanneer ik weer kan hardlopen. Deelname aan de Florijnwinterloop op 6 januari in Woudenberg staat nu wel op de tocht ben ik bang.

Wintersport

Als het goed is zijn we morgenavond om deze tijd op weg naar Oostenrijk om te gaan skixc3xabn. De sneeuwcondities zijn wel even wat anders dan vorig jaar. Toen lag er een dik pak sneeuw tot in het dal. Nu ligt er alleen boven de 1500m zo'n 50cm sneeuw en er komt komende week niets bij volgens de voorspellingen. Zullen wel beijsde pistes worden en het zal druk worden. Maar toch hebben we er zin in.

Voor de zekerheid neem ik toch wel m'n loopspullen mee. Het dal is nog helemaal groen tot aan 1000m hoogte. Kan ik nog lekker een bergtraining doen. En misschien ook wel een keer wandelen als afwisseling, het weer wordt mooi!

En na de wintersport op 6 januari de Florijn winterloop in Woudenberg (10em). Wordt altijd een PR want die afstand heb ik nog nooit gelopen :)

Houtwijkkerstloop Dronten

De tweede keer dat ik hier aan mee heb gedaan. Om half elf belt Ronald Moska aan de voordeur, hij is duidelijk door de regen komen lopen. Nog even een kop thee drinken en dan op weg naar Dronten. Ook Thirza en haar vriendin Daphne gaan mee voor hun eerste wedstrijd, de 5km.

Op buienradar heb ik al gezien dat het regengebied vlak na de start zo'n beetje weggetrokken moet zijn. Onderweg merken we daar nog weinig van: heel veel regen! Maar gelukkig wordt het bij aankomst wat minder. Wel een deja vu met 2 jaar geleden: plassen op de weg, grijs, grauw. Alleen waait het nu duidelijk minder.

Ronald heeft mijn prachtige nieuwe Chat'n'Run shirt meegenomen die ik over mijn langmouwige shirt heen aantrek. Je valt wel op zeg, in dat shirt!

Bij het warmlopen kom ik Andrxc3xa9 Pelgrom weer tegen. Op de xc3xa9xc3xa9n of andere manier ontmoet ik die wel vaker. De eerste keer in Ommen had ik helemaal niet door dat hij een goede loper is en ook nog wel eens op het podium beland. Maar dat maakt bij hem ook helemaal niet uit, hij is ook een "gewone", gezellige, loper. Bij de Zuiderzeemarathon gezellig een tijdje met hem zitten praten na afloop. Vandaag komt hij zijn kinderen aanmoedigen die aan de jeugdloop meedoen. Zelf doet hij niet mee.

Ik start niet te snel en na xc3xa9xc3xa9n km komt Ronald M. mij ineens voorbij. Ik schrik een beetje: loop ik te langzaam? Maar nee, hij loopt te snel. Ik zit na de 1e km netjes op 4:20. Het beetje miezerregen hindert totaal niet. De eerste 10km blijf ik vrij constant op zo'n 4:20-4:25 maar ik heb bij de tussendoorkomst toch al in de gaten dat het geen PR wordt, ik kan de snelheid maar met moeite vasthouden. Tot de 17km loop ik iets rustiger waarna ik weer wat nieuwe energie krijg en ik tot het einde toe nog wat kan versnellen. Tijd uiteindelijk 1:37:26. Ronald M. komt 5 minuten na mij over de streep.

Thirza heeft boven verwachting gepresteerd! Ze dacht net onder de 28min te kunnen komen maar het werd een lage 26-er. Ze heeft de smaak te pakken en ziet al direct uit naar de volgende wedstrijd, ook de Florijn winterloop dus. Daphne is zonder te trainen voor de 5km toch nog onder de 30min gekomen, chapeau!

In de uitslagenlijst valt een naam me op: Wieger Vreeke. Bij wat nazoeken blijkt dat hij regelmatig vlak vxc3xb3xc3xb3r of vlak na mij finisht. Ik moet toch eens met hem kennis maken wanneer ik ergens een foto van hem kan vinden.

De terugweg verloopt ook weer voorspoedig en ik kan nog mooi op tijd Ronald M. bij het station afzetten zodat hij keurig zijn trein haalt naar Ede/Arnhem.

Ik had nog graag een foto van mezelf geplaatst met mijn knalgele CnR shirt maar helaas kan ik die niet vinden op de site van de loop of elders.

Parcoursverkenning Vallei In Beweging

Gisteravond heb ik de koers zoals de site van www.valleiinbeweging.nl aangeeft in mijn Forerunner 305 ge-upload. Op zaterdagmorgen traint mijn dochter namelijk bij Climax in Ede en dan ga ik in de tussentijd (2 uur) daar vaak trainen. Aangezien volgende week de nieuwe wedstrijd Vallei In Beweging voor het eerst plaats vindt leek het mij leuk dit parcours eens te verkennen. Uiteraard heb ik ook mijn ultracompacte digitale camera meegenomen!

Ik ben gestart vanaf de parkeerplaats van CAV Climax in Ede. Het weer was erg grijs en er stond redelijk wat wind.

Vanaf de baan waar gestart zal worden is het direct rechts een fietspad op. Ik ben benieuwd of dit fietspad breed genoeg is voor de start van de kwart marathon die in Ede is.

 Aan het einde van het fietspad duik je een woonwijk in (vanaf getoond pad naar links)

 Hier kom ik net vandaan uit de woonwijk (terugkijkend)....

 .... en ga je de brug over richting Cinemec, de opvallende rode bioscoop die je vanaf de snelweg kunt zien.

 Vlak voorbij Cinemec moet je de hoge geluidswal op tussen de A12 en de aansluitende woonwijk.

Op de wal hoor je constant het geraas van de auto's. De wal zelf is slecht te belopen: graspollen. kuiltjes enz. Goed opletten geblazen!

Aan het einde van de geluidswal ga je linksaf over een viaduct de A12 over. Rechts zie je een geluidsscherm.

Eindelijk is het wat rustiger geworden, alhoewel, over deze weg, de Maanderdijk, rijden ook veel auto's.

 Aan het einde links de Bennekomsekade op.

 Deze straat doet de naam van de wedstrijd eer aan.....

Een landelijk weggetje, heerlijk rustig!

 
Hier kom ik vaak langs wanneer ik vanuit Culemborg binnendoor naar Barneveld rijdt.

Dit is eerlijk gezegd eigenlijk het enige stukje parcours dat ik echt mooi vond, zo langs het kanaal.

Even door een tunneltje onder de oostelijk rondweg van Veenendaal door.

Tussen oude en nieuwe woonwijken door.

En hier de parkeerplaats bij VAV Veenendaal op.

Ik ben er! Er zitten 9,5km op.

Onderweg was ik op de heenweg al deze auto tegengekomen en nu op de terugweg even op de foto gezet. Deze 2 heren waren net bezig met het opmeten van het parcours en het uitdelen van foldertjes aan omwonenden. De bijrijder hield vanuit het raam van de auto de stok met het meetwieltje vast. Of dat nu allemaal zo nauwkeurig is??
Al met al is mijn conclusie dat het geen snel parcours is, met name door het lange stuk over de moeilijk begaanbare geluidswal. Op de geluidswal heb ik tot 2x toe bijna verstapt. Ik vind het ook zeker geen mooi parcours.
Ik sla deze wedstrijd volgende week maar over en ga de week erna in Dronten lopen (wel een snel parcours). Mogelijk dat het parcours van de Valleimarathon volgend jaar wel mooier is.