Eerste bergtraining

Zo, mijn eerste bergtraining zit er op dit jaar. 12 km met een hoogteverschil van +445/-445 m. Maximale stijging tot 20%. Gemiddeld 7:10 per km. Temperatuur rond de 20 graden.
Het is werkelijk weer geweldig om over bergpaden te lopen met uitzichten op besneeuwde bergtoppen maar ook over de dalen. Soms ga je over idyllische bergweitjes, soms door een donker bos met boomstronken waar je goed moet uitkijken.
Precies na 72 uur voorgeschreven rust heb ik de loopschoenen weer aangetrokken. Ik heb m'n knieen nog wel gevoeld maar dat werd tijdens het lopen wat minder (opwarmen?). Wat me wel verbaasde was dat ik bij het dalen niets voelde, alleen bij het stijgen terwijl de knieen vooral bij het dalen veel te verwerken hebben! Nu maar eens kijken hoe het morgen voelt.
Vanaf aankomst in Oostenrijk hebben we mooi weer gehad, zojuist is een (onweers)bui de broodnodige watervoorziening gaan verzorgen, het gras is hier erg geel....

Even iets rechtzetten

Vanmorgen dus bij de orthopedisch manueel therapeut geweest. Hij had niet veel moeite om te constateren dat mijn bekken scheefstond. Een zogenaamde down-slip-links.
Uitgelegd wat er bij de wintersport gebeurd was en hij kon zelfs aangeven hoe ik waarschijnlijk geraakt was, geschept van onderen. Ik kan me dat zelf niet meer herinneren omdat ik bij de klap even "van de wereld was".
De behandeling stelde niet veel voor. En inderdaad, na 20 minuten stond ik weer buiten! Maar niet onverrichterzake, integendeel. Met een korte behandeling (niet pijnlijk) waarbij ook nog iets van kraken deel uitmaakte was het resultaat verbluffend. 

Het staat nu allemaal weer recht. Ik mag 72 uur alleen wandelen, zitten, rustig doen. Daarna mag alles weer, ook hardlopen.
De sportfysio vanmiddag ook nog even gebeld. Ik kan volgende week in Oostenrijk rustig gaan trainen, vooral bergop. Op de afdaling nog voorzichtig zijn (= wandelen) i.v.m. de knieen die nu weer eerst aan de waterpasstand moeten wennen. Maar dat is geen probleem: Graubuenden gaat ook bijna alleen maar naar boven.
Zo, nu hopen dat de oorzaak van de klachten is opgelost.

OMT

Gisteravond bij Ronald Derksen, sportfysiotherapeut, in Amerongen geweest. Na loopanalyse en ander onderzoek constateerde hij dat mijn bekken niet recht staat. Over het algemeen heb ik rechts wat meer bewegingsbeperking. Hij zocht naar een oorzaak omdat dit voor januari blijkbaar niet het geval is geweest. Toen ik hem vertelde over de botsing op de skipiste legde hij hier direct een relatie mee.

Aan m'n knieen kon hij niet zoveel ontdekken, in ieder geval geen retro patellaire oorzaak omdat ik bij bepaalde handelingen helemaal geen pijn voelde. Waarschijnlijk alleen maar geiriteerde aanhechtingen. Maar voordat hij tot behandeling kan overgaan zal ik eerst weer recht gezet moeten worden door een manueel therapeut. Dat schijnt maar een korte eenmalige behandeling te zijn waarna ik 3 dagen niet mag lopen en dan weer "vrolijk" de wei in mag. Dat laatste raadde hij echter af, beter is om weer rustig op te bouwen omdat ik nu al weer een paar maanden een aangepaste looptechniek ben gaan aanwennen.

Ik heb geen idee wat zo'n OMT (orthopedisch manueel therapeut) precies gaat doen, ik ben benieuwd...

In de fysio molen

Het vorige bericht is al weer van een tijdje terug. Ik heb wat lopen rommelen met trainen in de vorm van fietsen en rustig hardlopen. De knieklachten lijken wel wat af te nemen maar het gaat me niet hard genoeg.
Afgelopen week heb ik de beslissing genomen om voorlopig geen wedstrijden te plannen en me helemaal te richten op herstel van de knieen in combinatie met voorbereiding op de Graubunden marathon (GBM) op 23 juni.
Ik ga de GBM nu voor de tweede keer lopen, vorig voor het eerst maar toen moest ik uitstappen na 36 km vanwege de hitte (uitdroging). Over de GBM schrijf ik binnenkort nog wel wat meer.
Ik laat me ook begeleiden door een sportfysiotherapeut om wat gerichter met het probleem van de niet sporende knieschijven aan de slag te gaan. Helaas is de sportfysio hier in Barneveld vertrokken zodat ik nu maar bij een sportfysio in Amerongen heb aangeklopt. Maandagavond het eerste bezoek. Het gaat me hier vooral om meer balans en kracht in de bovenbeenspieren te krijgen.
Doot het fietsen de afgelopen weken heb ik heel wat nieuwe mooie plekken en paden ontdekt. Vandaag moest ik toch echt weer eens even de loopschoenen aan en heb een ronde om de Goudsberg bij Lunteren gelopen. Heerlijk weer, blauwe lucht, prachtige omgeving. Ten westen van de Goudsberg kwam ik ook dit uitzicht op een molen in dit mooie landschap tegen.
Ik heb tijdens het lopen wel wat gevoeld in m'n knieen maar niet van dien aard dat ik moest gaan wandelen. Ik heb weer bewust kleinere passen genomen om te grote kniebuiging te voorkomen. Een kleinere paslengte hoeft niet tot een lagere snelheid te leiden is me gebleken. Ik wilde heel rustig lopen maar bleek uiteindelijk heel constant op 5:18/km gelopen te hebben over 16,1km.
Wat me verder verbaasde is m'n voor mijn doen lage gemiddelde hartslag (151bpm) bij deze snelheid. Ik heb hier geen verklaring voor, zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat het redelijk warm was en ik veel in de open zon liep. Wellicht komt het door de verminderde trainingsarbeid de afgelopen weken of misschien loop ik wel veel efficienter met een kortere paslengte?
Ik had nog graag veel verder willen lopen (en genieten) maar dat leek me toch niet verstandig.

Fietsen

Het wil nog niet erg vlotten met het herstel van de knieen. Ik heb slechts 2x getraind en niet verder dan 7,5 xc3xa1 10km. Daarom afgelopen zondag toch maar zoals de sportfysio had aanbevolen een stuk gefietst op mijn MTB (My Touring Bike). Ik heb de Ginkelse hei wel gemist de afgelopen weken en daarom maar direct een route van 40km gedaan over de hei gefietst.
Er stond flink wat wind op de heenweg en heb dan ook op een lichte versnelling gereden om de knieen niet te veel te belasten. Het idee van fietsen bij niet sporende knieschijven is dat je een zeer regelmatige beweging met de knieen maakt en de bovenbeenspieren sterker worden en de knieschijven beter in het gareel houden.
Na 20km had ik er een uur op zitten, met die tegenwind nog aardig vermoeiend, vooral voor de beenspieren. Het was weer heerlijk om met dit mooie weer op de hei te vertoeven. Alhoewel alles wel veel sneller voorbijflitst. Met fietsen ervaar je veel meer waar de heuveltjes zitten, grappig dat me dat met lopen veel minder is opgevallen.
Op de terugweg ging het veel sneller zodat ik uiteindelijk na 1u:53m weer thuis kwam, gemiddeld ruim 21km/uur. Niet een snelheid om echt onder de indruk van te raken. Maar ja wat wil je op zo'n fiets.
Tijdens het fietsen heb ik m'n knieen niet gevoeld, ook na afloop niet. Het vreemde blijft toch wel dat ik kan wandelen, traplopen en fietsen zonder iets te voelen maar als ik ga hardlopen is het wel pijnlijk. Misschien moet ik maar eens een echte MTB of racefiets kopen en wat meer gaan fietsen en nog veel minder lopen. Ik moet mijn conditie echter wel op peil houden richting eind juni.