Deze Marktplatz vormt het decor voor de start en finish van de Albmarathon rond Schwxc3xa4bisch Gmxc3xbcnd, een stadje in deelstaat Baden-Wxc3xbcrttemberg, zo'n 600 km van Nederland. Het heet nog steeds Albmarathon omdat het eerst een kortere afstand betrof maar inmiddels is het 50 km geworden.
Bij aankomst was het behoorlijk nat en het heeft tot ver in de avond geregend. Ik heb nog wel even een rondje door de stad gemaakt maar ben toen weer teruggekeerd naar de Prediger, vroeger een klooster en nu gebruikt als galerie. Daar heb ik een heerlijk bord rigatone gegeten.
Om half zeven was er een voordracht van Walter Hxc3xb6sch. Hij vertelde over zijn project "vom tiefsten zum hxc3xb6chsten Punkt". En hiermee bedoelt hij de hoogteligging. Eerst heeft hij dat toegepast in zijn eigen regio Ostalbkreis (25 km), daarna in de deelstaat Baden-Wxc3xbcrttemberg (320 km) en ten slotte voor Duitsland (1000 km). In het laatste geval is hij in 4 weken van hoge noorden naar de top van de Zugspitze gelopen. Hij liet veel beeldmateriaal zien en vertelde allerlei wetenswaardigheden rondom deze tocht. Het had alleen wel wat korter gekund, 90 minuten was echt te lang(dradig).
Het marktplein heeft een metamorfose ondergaan. Er is van alles opgebouwd en het is een drukte van jewelste. Het weer lijkt fantastisch te worden, koel en een zonnetje. Vanuit het hotel is het maar 200m naar het plein dus ik geef verder geen Gepxc3xa4ck ab.
De start is een feit. Precies om 10:00 uur vertrokken, samen met de 25km lopers. Het is even wat dringen maar dat deert me niet, ik heb geen haast. We lopen in westelijke richting, eerst een flink deel door de stad.
Na ruim 5 km krijgen we de eerste serieuze helling. Maar iedereen is nog fris dus blijft hardlopen.
We kunnen genieten van een grote afwisseling in natuur, hoogte, wegverharding.
Daar mogen we naar boven, Hohenstaufen. Eigenlijk is het hier een glooiend landschap maar er steken een bergjes bovenuit, de 3 Kaiserbergen. En die mogen we dus beklimmen vandaag!
Tja, en dan de Wendepunkte. Daar hebben ze hier iets mee. Op meerdere plaatsen komen we lopers in tegengestelde richting tegen. Blijkbaar heeft de berg maar xc3xa9xc3xa9n pad naar boven. Hier is het laatste stukje Hohenstaufen op.
Nu we de eerste "bobbel" gehad hebben kunnen we de volgende twee al zien: de Rechberg en Stuiven. Je ziet hoe mooi het weer is :)
Bovenop de Rechberg is de lijn getrokken voor de 25km lopers. Ik zit nu dus precies op de helft. Het loopt tot nog toe heerlijk. De speaker hier ziet me hier een foto maken en vraagt me of het voor het archief is. Ik wijs op m'n startnummer waaronder mijn weblog is vermeld. Hij begrijpt het.
Het is nu een stuk rustiger geworden zonder de 25km lopers. Toch zouden er nog zo'n 520 50km lopers op het parcours moeten zijn. Inmiddels dient het volgende bergje zich aan, Stuiven.
Hier ook weer zo'n raar keerpunt. Maar in dit geval begrijp ik inmiddels wat het nut is. De twee heren in de reflecterende hesjes noteren alle nummers en zo hebben ze er veel beter zicht op. Zo, de laatste berg hebben we gehad.....dacht ik.
Er zit ineens nog een klimmetje in het parcours die tot wandelen dwingt. Maar gelukkig is er weer een goed verzorgde drankpost boven. Een goede smoes om even te stoppen ;)
Er is vanaf 20 km ook steeds cola en nadat m'n eigen drankreservoir leeg is ga ik over op de cola.
Dit is vlak voor het marathonpunt. Wanneer je al ruim 4 uur gelopen hebt, dan ga je zelfs dit soort klimmetjes voelen. Het parcours is nergens echt vlak en dat op en af gaan voel je goed in je benen.
Na ruim 46 km kan ik Schwxc3xa4bisch Gmxc3xbcnd weer zien liggen. We lopen nu over een lang vlak fietspad en nu merk ik dat ik een Flachlandlaufer ben. De snelheid gaat als vanzelf omhoog en zo nu en dan passeer ik een loper.
In de laatste 2 km zie ik een groene loper voor me die het moeilijk heeft. Ik kom steeds dichterbij en in de straten van de binnenstad doe ik er nog een tandje bij en haal hem in. Bij de finish eerst een foto van de tijdregistratie waardoor ik 4 seconden langzamer in de uitslagenlijst sta, so what...
Ik zit even later op een bankje naast Gerhard Eisner en wanneer hij ervaart dat ik Nederlander ben begint hij over de Trans Swiss Run waar ook een aantal Nederlanders meededen. We kwamen samen tot Willem Mxc3xbctze, Bram Bijl, Wilma Vissers, Wilma Dierx maar de laatste wist hij niet meer. Hij was wel kaal....
Na afloop douche ik me even in het hotel en vanaf 17:00 uur is de prijsuitreiking. De winnaar links heeft hier al 10x gewonnen en liep vandaag in een tijd van 3:21.
Ik heb er geen spijt van hier naar toe te zijn gekomen. Mooi oud stadje, prachtig parcours, goed loopweer en lekker gelopen. Aan te bevelen deze loop!
