Het chalet ligt op ruim 1800m hoogte in een skigebied. Ik heb er al 2x geskied in het verleden maar dan moet je met een tandradtreintje naar boven. Nu kunnen we met de auto naar boven over een smal weggetje waarvoor we overigens wel een ontheffingskaart moeten hebben.
Het is een vreemde gewaarwording zo groen als het is terwijl ik het daar alleen maar meegemaakt heb in de sneeuw.
Zoals gezegd zijn we hier voor een wandelweek. De weersvoorspellingen zijn goed en onze verwachtingen groot.
Verslag wandeling
Bretaye-Chamossaire-Lac des Chavonnes-Meilleret-Chaux Ronde-Bretaye
Vanuit het chalet lopen we een stukje richting het treinstationnetje en daarvoor nog gaan we rechtsaf rich-ting Le Chamossaire. Dit is een breed pad.
Op 2000m hoogte komen we bij Roc d’Orsay, een bergstation voor de kabelbaan vanuit Villars. Rechts aanhouden richting Le Chamossaire. We lopen nu over de skipiste naar de top van de Chamossaire op 2112m hoogte. Om de top is netjes een hek gezet maar beesten hebben toch de kans gezien om hier flink wat uitwerpselen te droppen zodat we hier weer snel vertrekken. Het uitzicht is overigens mooi!
Vanaf de top lopen we nu richting de petit Chamossaire (2085m) via een leuk smal bergpad. Vanaf hier kun je Lac de Bretaye steeds goed zien liggen alsook het chalet. Nu gaat het naar beneden naar Lac des Ch-avonnes. Onderweg passeren we een moerasachtig meertje L’Entonnoir. Een klein stukje verder bereiken we Lac des Chavonnes (1690m).
Bij het meertje is een restaurant waar velen even van een drankje genieten. We vervolgen het pad langs de noordkant en aan de andere kant van het meer gaan we weer naar boven en lopen we via een gewone weg naar perche. Vandaar gaat het weer verder via een bergweg richting Tete de Meilleret.
Het laatste stukje naar de Tete de Meilleret (1938m) is even steil maar niet moeilijk. Hier houden we onze middagpauze (30min). Vanaf deze top is o.a. de gletsjer van Diablerets goed te zien.
Op de terugweg volgen we L’Encrène waarbij we eigenlijk steeds over een bergrug lopen. Wanneer je van-af L’Encrène gewoon recht door gaat wordt het een heel smal, slingerend, ongelijk paadje met vaak aan weerszijden een flinke diepte. Erg leuk maar niet echt geschikt voor mensen met hoogtevrees of kleine kin-deren. Als alternatief zou je vanaf L’Encrène rechts kunnen gaan en “Bretaye” volgen.
Bij Chaux Ronde wordt het allemaal weer breder. Je kunt hier direct links aanhouden maar ook nog even de top beklimmen (2028m). Voorbij de Chaux Ronde volgen we het pad dat naar het bergstation van de skilift Chaux Ronde leidt en vandaar dalen we weer af naar Bretaye via een breed pad.
Via deze tocht hebben we een goed beeld gekregen van het gebied rondom Bretaye. Voor andere wandelingen zul je toch al snel weer de berg af moeten.
Foto album: klik hier
Foto album: klik hier
Verslag wandeling
Solalex-Anzeinde-Col des Chamois-Anzeinde-Solalex
Met de auto rijden we via Villars en La Barboleuse naar Solalex (1469m). Hier mag je niet meer verder met de auto, er is een ruime parkeerplaats voor handen (3 SFr volgens een bord maar ik kon nergens een betaalpost vinden). Ook is hier een openbaar toilet.
Vanaf hier wandel je via een breed weg/pad naar Anxeinde, een nederzetting op 1876m hoogte. Deze locatie is het decor geweest voor de film Coeur Animal die internationaal bekroond is. Er zijn hier 2 restaurants.
We vervolgen onze tocht naar Col des Essets (2029m) waar een splitsing van het pad is. We volgen hier (duidelijk aangegeven) de route naar Col des Chamois. Net dit jaar is deze route helemaal opnieuw gemarkeerd dus verkeerd lopen is er niet bij.
Je krijgt al snel de Glacier de Paneirosse te zien richting het zuiden. De grasgrond gaat vrij abrupt over in steenvelden. Vanaf 2400m hoogte wordt het steiler. Tot hier konden we eenvoudig doorlopen. De route voert over een stuk van de gletscher heen. Je kunt het niet zien omdat er veel steen bovenop ligt. De grond is soms wel erg zacht onder de stenen.
Het laatste stuk is even erg steil en op deze hoogte moet je dan wel eens even uithijgen. Na 2 uur en 45 minuten zijn we op de Col des Chamois. Deze tijd is beduidend korter dan de indicaties op onze aangeschafte kaart (TopoRando Chablais vaudois).
In het zonnetje is het hier heerlijk toeven en blijven we ongeveer 45 minuten boven. Het is mogelijk de weg te vervolgen via de andere kant van de Col via Cabane de Plan Nevé en dan weer via Col des Essets terug te gaan. Dit stond nog op geen enkele kaart. Desalniettemin gaan wij dezelfde weg terug, we hoeven dan alleen maar te dalen en we willen onze krachten sparen omdat we de komende dagen ook nog willen wandelen.
De terugweg geeft al dalend toch weer heel andere gezichten, je bent dan ook veel minder moe en de zon staat veel hoger. In Anzeinde drinken we even een koude cola op het terras van Giacomini. De weg terug naar Solalex gaat vlot en na ruim 6 uur zijn we terug bij de auto.
Alternatieve route is dus: Solalex-Anzeinde-Col des Chamois-Cabane de Plan Nevé-Col des Essets-Anzeinde-Solalex. Die zal ongeveer 1,5 uur langer duren.Foto album: klik hier
Verslag wandeling
Les Martinaux-Col des Perris Blancs-Col des Martinets- Les Martinaux
Met de auto rijden we via Villars richting Ollon. Nog een stukje voor Ollon gaan we linksaf via Antagnes naar weg nr 9. We rijden door tot aan afslag die naar Lavey-les-bains leidt. Daar blijven we rechtdoor rijden richting Morcles. Let op: een smalle weg met 29 haarspeldbochten. Gelukkig wel genummerd zodat je de tel niet kwijt raakt. Vervolgens gewoon door Morcles heen rijden en de weg vervolgen naar Les Martinaux.
Je komt ineens voor een kazerne uit, vlak daarvoor moet je een scherpe bocht maken naar rechts en de weg weer vervolgen. En dan weer vele haarspeldbochten. Aan het einde van een ski/goederenlift waar je een paar keer onderdoor komt moet je nog een 300m verder rijden en dan ben je bij de parkeerplaats (1740m).
Al met al een leuke autotocht maar die wel bijna 1,5 uur duurt.
Vanaf de parkeerplaats volgen we het enige voetpad dat direct al lekker omhoog gaat. Op een bepaald moment kom je weer op de weg die een stuk gevolgd moet worden. Na een paar honderd meter gaan we linksaf richting La Tourche / Cabane. Hier hebben we stevige tegenwind. Bij de Cabane (2198m) komen we na 40 minuten. Het is nog leeg en stil hier. Alleen een herder die met een grote kudde schapen op pad is door La Chaux. Overigens is vandaag bijna op elk moment de Mont Blanc goed in beeld!
Wij vervolgen de tocht richting Col des Perris Blancs over een bergrand en buigen uiteindelijk naar links af via de Vire aux Boeufs. Na 1 uur en 25 minuten zijn we op de Col des Perris Blancs (2544m). Er staat een harde oostenwind die via de oostwand opstijgt. Pas wanneer we boven zijn voelen we de koude wind.
Na een korte pauze vervolgen we de tocht naar de Pointe des Martinets. Nu blijkt ons pas dat er niet alleen een kazerne op deze berg is maar veel meer militaire onderdelen. Er loopt over de richel een uitgehakt stuk pad en later zien we ook nog in uitgehakte grotten barakken om te eten en te slapen.
De Pointe des Martinets (2653m) is makkelijk te vinden. Maar wanneer we verder willen lopen vinden we geen markeringen meer en lopen we vast bij een “afgrond”. Verderop zien we wel weer een pad. Na flink wat zoekwerk blijken we een eind terug te moeten en zien we een steenmannetje om de hoek van een rots staan. En daar vinden we het pad weer. Hier lopen we aan de westkant van de richel met uitzicht op het dal. Vroeger denk ik van strategisch militair belang. Soms dus een grot met een barak er in.
De Col des Martinets (2619m) bereiken we na 2:15 uur. Geen fijne plek om even pauze te nemen dus da-len we al weer snel af richting Rionda. Weer veel zigzaggen en soms zijn de paadjes wel erg smal en scheef (met aan dalzijde vaak ook grote diepte). Een klein stukje voor Rionda vinden we een lekker leiste-nen bankje om onze lunch te nuttigen met uitzicht op het meer van Geneve.
Bij Rionda (2156m) staan nog oude militaire barakken en vandaar gaan we via een bergweg weer terug naar Les Martinaux. Na 4 uur en 15 minuten zijn we weer terug. De westzijde van deze berg is wel wat saai maar het uitzicht daarentegen schitterend!
En dan weer bijna 50 haarspeldbochten naar beneden…..
Foto album: klik hier
Verslag wandeling
Diablerets-Creux de Champ-Refuge Pierredar-Le Drudy-Diablerets
Vanaf Bretaye rijden we dit keer aan de kant van Diablerets naar beneden. Bij Vers l’Eglise Diablerets aan-houden en vervolgens een klein stukje de Col de la Croix aanhouden. Bij Le Jorat links en even verder bij de bergbeek parkeren (1200m hoogte).
Vanaf hier volgen we eerst een geasfalteerd weggetje aan de oostzijde van de Grande Eau die overgaat in een onverhard pad. Op 1320m vinden we een buvette die nog dicht is. We komen in open terrein en wor-den toegeblaft door een tweetal honden die een kudde schapen bewaken. Het uitzicht op de bergwanden, watervallen en kleine gletsjers is geweldig hier. Het water wat hier naar beneden stort is afkomstig van de hoger liggende gletsjers (Glacier de Pierredar/Diablerets).
Het is flink klimmen tot 2000m, vaak ook via zigzag paadjes. Op 2000m vinden we een bordje met de mo-gelijkheid om straks op de terugweg een andere route te nemen via een Alpinwanderweg. Dit is een nieuw pad dat op de kaart aangegeven staat met blauwe puntjes.
In ons gestage tempo lopen we door tot we bij Refuge Pierredar (2300m) aankomen na 2 uur. Het is hier een heerlijke plek om een tijdje te vertoeven. Het zonnetje schijnt en er is veel te zien. Je kunt hier te eten en te drinken krijgen en ook overnachten is mogelijk. Het ziet er allemaal erg goed verzorgd uit. We zitten hier zeker een uur en nuttigen een bakje koffie.
Dat wij sneller klimmen dan menig ander blijkt wanneer wandelaars waar we tegelijk mee vertrokken res-pectievelijk 30 tot 60 minuten later boven komen. Nu is het absoluut geen wedstrijd maar wij houden vooral van doorlopen wanneer we naar bovengaan en hebben daarbij nog genoeg adem voor praten en rondkij-ken. De kaart gaf 3 uur en 10 minuten aan.
Terug dalen we dus weer dezelfde weg tot aan de splitsing naar de Alpinwanderweg via Le Drudy. We we-ten niet precies wat ons te wachten staat maar vinden het toch leuker een andere weg terug te gaan. Het blijkt een schitterend paadje te zijn met uitzicht op het dal. Niet echt geschikt voor mensen met hoogte-vrees. Zo af en toe is er een stalen kabel langs het pad om je aan vast te houden. Wanneer je goed kijkt waar je loopt is het goed te doen.
Na verloop van tijd kom je op een alpenwei (1670m) met geiten en koeien. Vanaf hier is het zigzaggend dalen door een bos terug naar 1200m. Aangezien het gisteravond behoorlijk heeft geregend is het pad erg glad, dus snel gaat het niet. Bij een kruising met een bosbouweggetje houden we Le Droutsay aan waar-door we weer bij de auto uit komen.
Al met al een leuke ronde en een heerlijke plek boven om te vertoeven!
Foto album: klik hier
Verslag wandeling
Pont de Nant-Plan Névé-La Vare-Pont de Nant
Met de auto rijden aan de kant van Villars naar beneden en via Gryon rijden we via een leuk smal weggetje naar Les Plans sur Bex. Vandaar houden we Pont de Nant (1253m) aan waar een grote parkeerplaats is, een restaurant en een kleiner verkooppunt voor versnaperingen.
Om iets over 08:30 uur vertrekken we naar Plan Névé waar een hut moet staan. De route blijkt in onze ogen een soort snelweg voor wandelaars te zijn. Het pad is breed en over het algemeen goed beloopbaar (dus vlak gemaakt). We zijn de eersten die naar boven gaan. Het waait hier erg hard in het dal.
Op 1537m hoogte komen we bij “Richard”, een buvette, waar een man met een grijze baard naast geiten en koeien ook varkens houdt. We groeten hem en gaan weer ons weegs. De tocht voert weer door steen-landschap en in een constant tempo komen we binnen 2 uur aan bij de Cabane de Plan Névé waar we be-groet worden door de beheerder (die ook Duits spreekt).
Het is fris op deze hoogte (2262m) maar uit de wind is het lekker. Het uitzicht enerzijds op het dal waar we naar boven zijn gekomen, anderzijds op de resten van de gletsjer van Plan Névé. Er is hier ook een route voor alpinisten naar Le Pacheu maar dan heb je wel stijgijzers e.d. nodig vertelt de beheerder.
Je kunt vanaf hier ook verder via een nieuwe Alpinewanderweg naar de Col des Chamois waar we afgelo-pen maandag al waren. Maar wij gaan weer terug naar beneden en nemen bij een splitsing op zo’n 1880m hoogte het pad naar La Vare (1756m). Bij La Vare staat weer een buvette en een bijzondere tent voor wan-delaars die willen overnachten. Vanaf La Vare dalen we weer af naar Pont de Nant waarbij ik en passant ook nog door een wesp gestoken wordt.
Na 4 uur en 30 minuten zijn we weer terug bij de parkeerplaats waar inmiddels al veel meer auto’s staan. We kunnen ons zo voorstellen dat het hier ook erg druk kan zijn….
Foto album: klik hier
) en dat doet de regen af en toe wat vergeten. Rinus zit hier nu in de buurt in een hotel en liep vorig jaar ook al deze marathon. Rinus blijft bij me lopen tot aan de finish, ook al ga ik wat langzamer dan hij zou kunnen. Maar hij heeft komende woensdag ook nog een marathon…..
