Op de voorgrond de top "onze" berg, de Pfaffenberg. Volgens de kaart heet dit de Lärchenbichl. Hier was ik in mei 2014 ook al maar nu wilde ik het wel eens in de herfst zien. In één woord: prachtig!
De auto parkeer ik weer bij het punt waarop de Huberalm wordt aangegeven op een wegwijzer. Het is nu 4 graden maar de zon schijnt volop!
Gedeeltes die eerder gekapt werden worden weer groen.
Veel oude hutten langs de route. Op de achtergrond de Polinik.
Gewoon de weg volgen, makkelijker kan niet.
De Huberhütte, wordt ook verhuurd. Nu is het stil.
De Pfaffenberger Almwiesen.
Wanneer de weg stopt vervolg ik de weg langs dit hek. Het wordt ook direct wat steiler.
Bovenaan de helling linksaf. Het spoor blijven volgen.
Ook hier blijft het spoor goed te zien. De bomen hebben steeds meer een herfsttooi.
Dit is even wat steiler. Ik houd rechts van het spoor aan waar de grond beter te belopen is.
Het einde komt in zicht. Op de achtergrond is de Groneck te zien.
Zo, boven! Op precies 2000m. De Groneck prachtig te zien. Ik loop direct even door naar de Obere Buchholzertörlhütte. Daar zou een pad te vinden moeten zijn waar je de Groneck op zou moeten kunnen. Even verkennen voor de komende zomer.
Dit zijn dus de Obere Buchholzertörlhütte.
Verder ga ik nu niet. Er ligt steeds meer sneeuw. Maar ik heb wel een duidelijk, niet gemarkeerd, pad gevonden. Volgende zomer maar eens verder ontdekken.
Terug op de Lärchenbichl. Lekker een hapje eten en genieten van de rust en het uitzicht.
Op m'n gemak loop ik dezelfde weg weer terug.
Na 3 uur ben ik weer terug bij de auto. Totaal 11,5km gelopen met +750/-750 hoogtemeters.
